Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

ΜΥΚΗΝΑΪΚΗ ΑΘΗΝΑ

Η περιοχή της Αθήνας κατοικείται από τους προϊστορικούς χρόνους. Ευρήματα μαρτυρούν την παρουσία ανθρώπων σχεδόν από το 4000 π.Χ. Βασικός πυρήνας αυτής της κατοίκησης αποτελούσε η περιοχή της μετέπειτα Αγοράς και φυσικά η Ακρόπολη.




     Ελάχιστα έως τίποτα δεν είναι γνωστά για τους προελληνικούς κατοίκους της περιοχής. Με την άφιξη των πρώτων ελληνικών φύλων όμως γύρω στο 1600 π.Χ. παρατηρείται σημαντική οικοδομική δραστηριότητα.
     Τα ελληνικά αυτά φύλα, οι Μυκηναίοι, φέρνουν και στην Αθήνα τα δύο βασικά χαρακτηριστικά της πολεοδομίας τους. Την οχυρωμένη ακρόποληκαι το ανάκτορο. Πράγματι, ο βράχος της Ακρόπολης τειχίστηκε με κυκλώπειο τείχος (παρόμοιο με αυτό των Μυκηνών), ενώ εντός του τείχους χτίστηκε ένα μεγάλο ανάκτορο.


Άποψη από ψηλά της Ακρόπολης γύρω στα 1200 π.Χ., όπου είναι ευδιάκριτη η κάτοψη των κτηρίων.
     Το τείχος, γνωστό και ως Πελασγικό (ή Πελαργικό), είναι μέχρι σήμερα ορατό κοντά στα προπύλαια, ενώ πολλά σημεία του διατηρούνται επιχωμένα στην νότια πλευρά του βράχου. Αποτελούσε το κύριο μέσο άμυνας μέχρι και το τέλος των Αρχαϊκών χρόνων. Είχε δύο εισόδους. Τη βόρεια και τη δυτική. Η τελευταία, όπου βρίσκονται σήμερα τα προπύλαια, προφυλασσόταν από ένα άλλο τείχος που διέθετε εννέα πύλες, το επονομαζόμενο "εννεάπυλον", το οποίο, όπως αναφέρει ο Θουκυδίδηςυπήρχε μέχρι την είσοδο των Περσών στην Αθήνα το 480 π.Χ.
        Από το μυκηναϊκό ανάκτορο που υπήρχε στην κορυφή της Ακρόπολης ελάχιστα ίχνη έχουν μείνει. Είναι γνωστό ότι βρισκόταν στην περιοχή του κατά πολύ μεταγενέστερου Ερεχθείου. Το ανάκτορο καταστράφηκε πιθανότατα από φυσικά αίτια (πυρκαγιά ή σεισμό) τον 10ο αι. π.Χ., αφού σύμφωνα με την παράδοση οι Δωριείς εισβολείς δεν κατάφεραν να καταλάβουν την Αθήνα (εκεί βασίζεται και ο ισχυρισμός των Αθηναίων ότι ήταν αυτόχθονες. Με την εισβολή των Δωριέων σχετίζεται και ο μύθος του τελευταίου Αθηναίου βασιλιά Κόδρου). Τα λείψανα που βρήκαν οι Αθηναίοι της αρχαϊκής εποχής στο σημείο που υπήρχε το ανάκτορο, ήταν πιθανότατα πλούσια και σε συνδυασμό ίσως με τον τάφο κάποιου Μυκηναίου άρχοντα και τα κτερίσματά του, δημιουργήθηκε ο μύθος για τον πρώτο βασιλιά της πόλης, τον Κέκροπα, που έκτοτε λατρευόταν σε αυτό το σημείο, μετατρέποντάς το στο ιερότερο σημείο της Αθήνας.
Υποθετική αναπαράσταση του ανακτόρου όπως αυτό θα φαινόταν από βόρεια.
         Μία ακριβής αναπαράσταση του μυκηναϊκού ανακτόρου είναι αδύνατη. Στην απεικόνιση που παρουσιάζεται εδώ, ακολουθούνται τα ίχνη των θεμελίων που έχουν διασωθεί, τα οποία επιτρέπουν να υποθέσουμε κάποια πράγματα, όπως τη θέση της αυλής και κάποιων άλλων βοηθητικών κτηρίων.
Για να δείτε τις εικόνες σε μεγέθυνση κάντε κλικ πάνω τους.



Η Μυκηναϊκή Ακρόπολη από βορειοδυτικά. Διακρίνεται το κυκλώπειο Πελαργικόν τείχος και το ανάκτορο.

Άποψη από νοτιοδυτικά.

Η νότια κλιτύς της Ακρόπολης όπου αργότερα θα χτιστεί το Θέατρο του Διονύσου και το Ηρώδειο. Στην κορυφή δεσπόζει το ανάκτορο.

Η κεντρική είσοδος του Μυκηναϊκού τείχους. Στον μεγάλο ορθογώνιο πύργο (σε πρώτο πλάνο) κατασκευάστηκε αργότερα ο Ναός της Αθηνάς Νίκης και μεγάλο μέρος του διατηρείται ακόμα κάτω από τον κλασικό ναό.

Άποψη από ψηλά του Μυκηναϊκού Μεγάρου της Ακρόπολης. Το Μέγαρο ήταν το κυριότερο κτήριο του ανακτορικού συγκροτήματος. Ήταν το κέντρο της διοίκησης της πόλης και έδρα του εκάστοτε βασιλιά.
Πιθανή αναπαράσταση της εισόδου του Μεγάρου. Δεν θα διέφερε πολύ από τα Μέγαρα που ανακαλύφθηκαν σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, όπως αυτό των Μυκηνών
πηγή: http://www.ixorcosmos.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου